4.1. Υπόβαθρο
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη μεθοδολογία που σχετίζεται με το CLIL. Ωστόσο, σύμφωνα με τους Pavesi και συνεργάτες (2001) υπάρχουν μερικά κοινά χαρακτηριστικά που χρησιμοποιούνται σε διαφορετικές χώρες, και το «CLIL απαιτεί τις ενεργές μεθόδους, συνεργατική διαχείριση της τάξης, και έμφαση σε όλες τις μορφές επικοινωνίας (γλωσσική, οπτική και κιναισθητική)".
- Στο CLIL, είναι σημαντική η χρήση οπτικοακουστικών μέσων και πολυμέσων, προκειμένου να ξεπεραστούν τα προβλήματα που προκαλούνται από τη χρήση μιας νέας γλώσσας.
- Οι Pavesi και συνεργάτες τονίζουν τη σημασία της χρήσης ολιστικών τρόπων μάθησης καθώς και τη μάθηση μέσα από πρακτική εμπειρία.
- Οι Pavesi και συνεργάτες προτείνουν επίσης τη χρήση της στοχευμένης γλώσσας (ΕΓ) για αυθεντική επικοινωνία, χωρίς να δίνεται προσοχή σε γλωσσικά λάθη.
- Η ταυτόχρονη διδασκαλία της δεύτερης γλώσσας και του περιεχόμενου θα πρέπει να περιλαμβάνει γλωσσική στήριξη (ικρίωμα), όπως αναδιατύπωση, απλοποίηση και παραδειγματισμό.
- Η εναλλαγή γλώσσας (μετάβαση στην σχολική κοινή γλώσσα των μαθητών School Lingua Franca (SLF) αντί της γλώσσας-στόχου) θα πρέπει κανονικά να είναι η τελευταία επιλογή για επικοινωνιακούς σκοπούς.
- Η χρήση της Σχολικής Κοινής Γλώσσας (SLF) από το δάσκαλο CLIL θα πρέπει να περιορίζεται στο ελάχιστο και θα πρέπει να αποφεύγεται εκτός εάν κρίνεται σκόπιμο. Ιωάννου Γεωργίου, Σ. και Παύλου, Π. (2011)
- Ωστόσο, ο Butzkamm (1998) αναφέρει ότι «Μπορεί να επιτραπεί η εναλλαγή της γλώσσας, ειδικά στα πρώτα στάδια του CLIL, δηλαδή να χρησιμοποιείται η ΣΚΓ ή η Επιπλέον γλώσσα (SLF ή TL / AL) εναλλακτικά, ή μια μείξη και των δύο γλωσσών, για πιο αποτελεσματική επικοινωνία ή για να συνεχιστεί η συνομιλία ». Για παράδειγμα, στο Istituto ComprensivoStatale "MonteGrappa» (μέλος της ομάδας του έργου της Ε.Ε. CLIL4U), προκειμένου να ξεπεραστεί η διστακτικότητα των μαθητών, τους επιτρέπεται να χρησιμοποιούν Ιταλικά (ή ΣΚΓ) και δεν είναι υποχρεωμένοι να μιλούν την Επιπρόσθετη Γλώσσα (TL / AL) δημοσίως στην τάξη για να αποφευχθεί πιθανή αρχική αμηχανία.
- Όπου είναι δυνατόν, οποιαδήποτεπροβλήματα περιεχομένου ή / και γλώσσας θα πρέπει να ξεπερνιούνται στο στάδιο του σχεδιασμού, μέσω της συνεργασίας των δύο εκπαιδευτικών περιεχόμενου και γλώσσας.
- Κατά την προετοιμασία του προγραμματισμού της ύλης καθώς και κατά τη διδασκαλία απαιτούνται δεξιότητες ομαδικής εργασίας από τους εκπαιδευτικούς CLIL
- Κατά το σχεδιασμό των μαθημάτων, οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη το επίπεδο γλώσσας ΕΓ / ΣΓ (AL / TL) των μαθητών.
- Η Pavesi και συνεργάτες εισηγούνται ότι ως μέρος της μεθοδολογίας, στους μαθητές του δημοτικού σχολείου θα μπορούσαν να δίνονται 10-20 λεπτά «ντους γλώσσας» κάθε μέρα, ή θα μπορούσαν να διδάσκονται μέχρι και 50% όλων των μαθημάτων στην Επιπλέον Γλώσσα TL / AL, εστιάζοντας κυρίως στις προφορικές γλωσσικές δεξιότητες ομιλίας και ακρόασης.
- Τόσο οι Pavesiκαι συνεργάτες (2001) όσο και οι Ιωάννου Γεωργίου, Σ και Παύλου, Π. (2011) αναφέρουν ότι κατά το σχεδιασμό του προγράμματος σπουδών CLIL, είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη:
• οι ηλικίες των παιδιών, οι ανάγκες, τα ενδιαφέροντα και οι γενικές γλωσσικές ικανότητες
• οι ικανότητες των εκπαιδευτικών, η κατάρτιση και η τεχνογνωσία τους αναφορικά με το CLIL και οι γνώσεις τους στη δεύτερη γλώσσα
• διοικητική υποστήριξη από το σχολείο, πόροι και υλικό
• πόροι από την τοπική κοινότητα
• το κίνητρο των μαθητών και το ενδιαφέρον των γονιών
• τα αποτελέσματα και οι στόχοι
Στην πράξη, η μέθοδος CLILστη διδασκαλία παίρνει πολλές μορφές, από τη διδασκαλία του όλου προγράμματος σπουδών στη νέα γλώσσα (ολική βύθιση) μέχρι την προσαρμογή των μαθημάτων γλώσσας ώστε να περιλαμβάνουν μάθημα ειδικότητας.
Το παρακάτω διάγραμμα δείχνει την ποικιλομορφία που εμπλέκεται σε αυτήν την συνεχή προσέγγιση περιεχόμενου-γλώσσας.
