Meic Stevens - Môr o gariad

Eistedd yma’n unig
‘ Ben fy hun
Heno ‘sdim amynedd
I helbul byd.
Ond mae’r nos yn ffoi,
Fel mae’r byd yn troi.
Fel y môr o gariad.
A roddais iti.

‘Sdim byd yma heno
Ond adlais cariad mawr.
Ac i’m gwydrau gweigion
Ar y llawr.
Ac i gwpla’r llun
Yn y botel, gwaddod gwin
Gwaddod y môr o gariad
A roddais iti.

O, hwn oedd cariad glân
Hwn oedd cariad ffôl
O roeddwn i ar dân
Ie, ‘sdim ar ôl.

Strydoedd oer y ddinas
Strydoedd mor llawn.
Atgofion fydd amdani
Ei serch a’i dawn.

Serch hynny mae’n rhaid byw
Ymuno efo hwyl y criw
Sych yw’r môr o gariad
A roddais iti.
Ie, sych yw’r môr o gariad
A roddais iti.