Jamaican sa Chuimrigh

Seo Audrey West agus seo an dachaigh aice.

Fiù ’s ged a dh'fhàs i suas ann an Lunnainn bho aois 6 bliadhna, bha i a-riamh ag iarraidh a bhith am measg muir is beanntan. ’S iad sin a thug comhfhurtachd dhi bho bha i na leanabh ann an Jamaica. B’ àbhaist dhi a bhith a’ coimhead a-mach chun na mara bhon veranda. Bha na h-eathraichean a' coimhead cho beag ris an fheadhainn pàipeir a rinn i à leabhraichean eacarsaich. Agus thairis air a’ chnoc, bhiodh i a’ faicinn na caoraich aig Mgr Steadman a’ gluasad thairis air na slèibhtean uaine. Cha do ghabh an ceò Sasannach riamh an sealladh sin bhuaipe.

Dh’ fhàg i Lunnainn ann an 2017 gus teicheadh dhan dùthaich ann an ceann a tuath na Cuimrigh.

A-nis, anns a’ bhaile bheag seo ri taobh na mara, agus tron chlub ràimh a th’ aca, tha i nas fhaisge air a’ mhuir na bha i a-riamh, fiù ’s ann an Jamaica fhèin! Tha sealladh na mara is nam beanntan a’ cur na cuimhne an àite-breith aice ann am Portland a dh’ fhàg i ann an 1962, còmhla ri còignear pheathraichean is bhràithrean, gus a dhol a dh’fhuireach còmhla ri am pàrantan ann an Lunnainn.

'S e misean teasairginn a bh' ann - bha a piuthar bheag air bàsachadh mar-thà.

Chaochail i le bhith ag ithe yam puinnseanta, ged a chaidh càch a shàbhaladh.

Tha cruinneachadh de dhealbhan teaghlaich aig Audrey a tha a’ cumail beò a cuimhne air na làithean a dh’fhalbh.

Thug a pàrantan seachad an dòchas tilleadh ‘air ais dhachaigh’ taobh a-staigh còig bliadhna. Chuir sneachda slaodach, ceò tiugh agus cabhsairean cho liath ri iarann am falach òr sam bith a chaidh a ghealltainn air sràidean Lunnainn na bànrigh. B’ e foghlam an cothrom a b’ fheàrr a b’ urrainn Sasainn a thabhann. Ghabh Audrey a cuid, ged a bha an sgoil na beannachd mheasgaichte, far an do choinnich i airson a’ chiad turas ris a’ mhì-rùn gun chiall a tha ann an gràin-chinnidh.

Ach aig an taigh rinn iad gàire tron ​​mhòr-chuid de chruadal. Leugh Audrey tòrr. Bho Louise Bennett, am bàrd cliùiteach anns a’ chànan Jamaiceanach, gu leabhraichean a fhuair iad ann am fèilltean-reic, a’ gabhail a-steach a' chiad shealladh aice air saidhg-eòlas, aig aois 10 bliadhna. Tha i fhathast fo bhuaidh na dhà dhiubh sin.

Cheumnaich Audrey bhon oilthigh le ceum ann an Eòlas Iberianach agus Ameireagaidh Laidinn, agus an uair sin chuir i seachad ùine anns an Spàinn gus a fileantachd a leasachadh. Às deidh dhi tighinn tarsainn air gràin-chinnidh grunn thursan eile, chuir i roimhpe a cead-siubhail gorm Jamaiceanach a leigeil seachad airson fear dubh Breatannach, gus siubhal a dhèanamh nas fhasa. Is beag a thuig i cho faisg a thàinig i air trioblaidean sgainneal a’ Windrush.

Fhad ’s a bha i a’ trèanadh gu bhith na tidsear, thill i gu obair ealain. Bha i cuideachd ag obair aig taigh-cluiche ionadail agus a’ leughadh sgrìobhaichean a bha nam boireannaich dhubha. Theagaisg i fad ùine ghoirid ach bha i airson a bhith nas cruthachaile. Às deidh bàs a màthar ann an 1984, thill i dhan Spàinn a theagasg agus a pheantadh. Thill i air ais a Lunnainn sia mìosan an dèidh sin nuair a bhàsaich a bràthair bu shine gu h-obann.

An uair sin roinn i a beatha eadar obair-leasachaidh choimhearsnachd, com-pàirtiche Jamaican Breatannach, agus nighean bheag. Rinn a h-athair ionnsaichte magadh air ‘gibberish’ Audrey nuair a bhiodh i a’ bruidhinn gu nàdarrach ris an leanabh ann an Jamaican. Is dòcha gun robh sin air an leathad sleamhainn gu dealachadh a luathachadh. Cha robh rudeigin ag obair, agus dh’ iarr Audrey taic tro therapy. Às deidh sin, bhrosnaich deagh charaid i a dhol an sàs ann an psychotherapy.

San latha an-diugh, bidh Audrey fhathast ri peantadh, agus tha i fhathast dèidheil air cànanan, agus air bruidhinn agus sgrìobhadh, gu sònraichte ann an Jamaican.

Ach ’s e còmhradh Beurla air thuaiream ann am bùth bhrèagha sa bhaile a thug am follais dàimh ionadail ris nach robh dùil. Tha pìos de dhàn a chlàr Audrey o chionn ghoirid ag innse pàirt den sgeulachd.

Mar a thachair, chan e Audrey an aon neach de dhualchas Espeute an seo. Tha i air ceangal fad às a lorg le nàbaidh a tha a-nis na deagh charaid.

Air ais sa bhliadha 2000 thug cùrsa MA ann an Cuimhne Cultarach diofar shreangan còmhla ann am beatha Audrey. Fhad ’s a bha i a’ sgrùdadh trauma eadar ginealaich ann an teaghlaichean de dhaoine a thàinig beò às an Holocaust Iùdhach, thàinig e a-steach oirre gu h-obann a’ bhuaidh a bh’ aig trauma thar-ghinealach air sliochd Afraganaich a chaidh a thoirt thar a’ Chuain Siar gu tràilleachd. Aig an àm, cha robh an fhìrinn seo air a h-aithneachadh san Rìoghachd Aonaichte. Bha fios aig cuid de Jamaicans mu thràth. Tha am fiosrachadh seo air buaidh a thoirt air an obair aice bhon uair sin air gach taobh: ealain lèirsinneach, bàrdachd, cùram às deidh trauma tro psychotherapy, agus obair choimhearsnachd.

Tha an sgeulachd a’ leantainn. Tha i a’ coimhead air adhart ris an ath-chaibideil.